وقتی که عیسی در یوحنا فصل 1 آیه 29 و یوحنا فصل 1 آیه 36، برۀ ی خداوند خوانده می شود، به معنی قربانی کامل و نهایی برای گناه می باشد. به منظور درک کردن اینکه مسیح که بود و چه کرد، ما باید از عهد عتیق آغاز کنیم، که در بر دارنده پیشگویی ها در مورد آمدن مسیح به عنوان یک قربانی گناه” است (اشعیا فصل 53 آیه 10). در حقیقت، سیستم قربانی در عهد قدیم، مقدمه ای برای ظهور عیسی مسیح بوده است. مسیح قربانی بی نقصی است که خداوند برای پرداخت بهای گناهان بشر فراهم آورد (رومیان فصل 8 آیه 3 ؛ عبرانیان فصل 10).

قربانی کردن برۀ، نقش بسیار مهمی در زندگی دینی یهودیان و سیستم قربانی داشت. وقتی یحیی به عیسی مسیح به عنوان ” برۀ خدا که گناه جهان را بر می دارد” (یوحنا فصل 1 آیه 29 ) اشاره کرد، یهودیانی که این را شنیدند، احتمالا فورا به فکر یکی‌ از چندین قربانی مهم افتاده اند. چون عید فصح بسیار نزدیک بود، اولین فکر احتمالا درباره برۀ قربانی عید فصح بوده است. جشن عید فصح یکی از تعطیلات اصلی یهودیان و جشنی به یاد نجات بنی اسرائیل توسط خدا از اسارت مصریان بود. در واقع، ذبح کردن برۀ فصح و مالیدن خون آن به چهارچوب درها (خروج فصل 12 آیه های 11 تا 13)، تصویری زیبا از کار عیسی مسیح بر روی صلیب برای پرداخت بهای گناهان است. انسان هایی که او برایشان جان خود را فدا کرد، تحت پوشش خون او هستند و به واسطه خون اوست که ما در برابر فرشته مرگ (معنوی) محافظت می کند.

علاوه بر قربانی بره، قربانی مهم روزانه دیگری نیز بود که باید به معبد در اورشلیم تقدیم می شد. هر روز صبح و عصر، یک بره در معبد برای گناهان مردم قربانی میشد (خروج فصل 29 آیه های 38 تا 42). این قربانی های روزانه، مثل بقیه ی قربانی ها، نظر مردم را به سمت قربانی کامل و نهایی که همان عیسی مسیح بر روی صلیب بود، می کشاند. در واقع، زمان مرگ عیسی مسیح بر روی صلیب با ذبح قربانی نوبت عصر، همزمان بود. یهودیان در آن زمان همچنین می بایست با انبیاء عهد قدیم، ارمیا و اشعیا آشنا می بودند، که پیشگویی آمدن کسی که را که مانند یک برۀ او را به کشتارگاه بردند” (ارمیا فصل 11 آیه 19، اشعیا فصل 53 آیه 7) کرده بودند. وکسی که رنج و فداکاری او، رستگاری را برای اسراییل به ارمغان می آورد. البته، آن شخص هیچ کس دیگری غیر از عیسی مسیح، برۀ ی خدا” نبود.

در حالی که امروزه ایده ی سیستم قربانی کردن ممکن است به نظر ما عجیب برسد، اما پرداخت و یا جبران هنوز هم برای ما به راحتی قابل درک است. ما می دانیم که جزای گناه، مرگ است (رومیان فصل 6 آیه 23) و اینکه گناه ما را از خدا جدا می سازد. ما همچنین می دانیم کتاب مقدس به ما می آموزد که ما همه گناهکاریم و هیچ یک از ما در برابر خدا به آن کمال مطلوب مورد انتظار خدا نرسیده است(رومیان فصل 3 آیه 23) . به علت گناه، ما از خدا جدا شده ایم، و از نظر او گناه کاریم. بنابراین، تنها امیدی که می توانیم داشته باشیم این است که خداوند راهی را برای آشتی ما با خودش فراهم کند، و این کاری است که او در فرستادن پسرش عیسی مسیح برای جان دادن بر روی صلیب انجام داد. مسیح برای پرداخت تاوان گناه و برای پرداخت جریمه گناهان همه کسانی که به او اعتقاد دارند جان داد.

از طریق مرگ او بر روی صلیب به عنوان قربانی کامل خدا برای گناه و قیام او پس از سه روز است که ما، اگر به او ایمان بیاوریم، می توانیم زندگی ابدی داشته باشیم. این واقعیت که خود خدا قربانی فراهم کرده است که تاوان گناهان ما توسط آن قربانی بطور کامل پرداخت شود، بخشی از مژده با شکوه انجیل است که به وضوح در اول پطرس فصل 1 آیه های 18 تا 21اعلام شده است: خدا برای نجات شما بهايی پرداخت، تا شما را از قيد روش پوچ و باطل زندگی كه از اجداد خود به ارث برده بوديد، آزاد سازد؛ بهايی كه خدا برای آزادی از اين اسارت پرداخت، طلا و نقره نبود، بلكه خون گرانبهای مسيح بود كه همچون برۀ‌ای بی‌گناه و بی‌عيب قربانی شد. برای اين منظور، خدا او را پيش از آفرينش جهان تعيين كرد، اما در اين زمانهای آخر او را به جهان فرستاد تا شما را رستگار سازد. توسط اوست كه شما به خدا ايمان آورده‌ايد، به خدايی كه مسيح را پس از مرگ زنده ساخت و او را سرافراز گردانيد؛ و اكنون، ايمان و اميد شما برخداست”.

 

۱در آغاز کلام بود و کلام با خدا بود و کلام، خدا بود؛۲همان در آغاز با خدا بود.۳همه‌چیز به‌واسطۀ او پدید آمد، و از هرآنچه پدید آمد، هیچ‌چیز بدون او پدیدار نگشت.

۴در او حیات بود و آن حیات، نور آدمیان بود.۵این نور در تاریکی می‌درخشد و تاریکی آن را درنیافته است.

۶مردی آمد که از جانب خدا فرستاده شده بود؛ نامش یحیی بود.۷او برای شهادت دادن آمد، شهادت بر آن نور، تا همه به‌واسطۀ او ایمان آورند.۸او خودْ آن نور نبود، بلکه آمد تا بر آن نور شهادت دهد.۹آن نور حقیقی که بر هر انسانی روشنایی می‌افکَنَد براستی به جهان می‌آمد.

۱۰او در جهان بود، و جهان به‌واسطۀ او پدید آمد؛ امّا جهان او را نشناخت.۱۱به مُلک خویش آمد، ولی قومِ خودش او را نپذیرفتند.۱۲امّا به همۀ کسانی که او را پذیرفتند، این حق را داد که فرزندان خدا شوند، یعنی به هر‌کس که به نام او ایمان آورد؛۱۳آنان که نه با زادنی بشری، نه از خواهشِ تن و نه از خواستۀ یک مرد، بلکه از خدا زاده شدند.

۱۴و کلام، انسان خاکی شد و در میان ما مسکن گزید. و ما بر جلال او نگریستیم، جلالی درخور آن پسر یگانه که از جانب پدر آمد، پر از فیض و راستی.۱۵یحیی بر او شهادت می‌داد و ندا می‌کرد که «این است کسی که درباره‌اش گفتم: ”آن که پس از من می‌آید بر من برتری یافته، زیرا پیش از من وجود داشته است.»۱۶از پُری او ما همه بهره‌مند شدیم، فیض از پی فیض.۱۷زیرا شریعت به‌واسطۀ موسی داده شد، و فیض و راستی به‌واسطۀ عیسی مسیح آمد.۱۸هیچ‌کس هرگز خدا را ندیده است. امّا آن خدای یگانه که در بَرِ پدر است، همان او را شناسانید.

 

 اهمیت شام خداوند/ عشاء ربانی مسیحیان چیست؟

مطالعه درباره عشاء ربانی تجربه ایست که بعلت عمق مطلب جان را تکان می دهد. در عید قدیمی فصح و غروب مرگش بود که عیسی غذای دسته جمعی مهمی ترتیب داد که ما تا به امروز آنرا انجام می دهیم. این قسمت مهمی از پرستش مسیحیان است. این ما را بیاد مرگ خداوندمان و قیام او می اندازد و اینکه منتظر بازگشت پر جلالش در آینده باشیم.

عید فصح مقدس ترین عید سال دینی یهودیان بود. این عید بلای آخر در مصر را بیاد آنها می آورد که نخست زاده مصریان مردند و اسرائیلیان بعلت خون بره ای که به چهار چوب در هایشان پاشیده بودند زنده ماندند. بعد بره را پختند و با نان فطیر خوردند. فرمان خدا این بود که این عید نسل اندر نسل برگزار شود. این داستان در کتاب خروج ۱۲ نوشته شده است.

در ضمن شام آخر- عید فصح – عیسی نان را گرفت و خدا را شکر کرد. در حالیکه نان را پاره می کرد و به شاگردان می داد، گفت، "این است جسد من که برای شما داده می شود. این را بیاد من بجا آرید و همچنین بعد از شام پیاله را گرفت و گفت این پیاله عهد جدید است در خون من که برای شما ریخته می شود" (لوقا ۲۲ : ۱۹-۲۱). او عید را با یک سرود خاتمه داد (متی ۲۶ :۳۰)، و شب به کوه زیتون رفتند. در آنجا بود که همانطور که نبوت شده بود یهودا به عیسی خیانت کرد. روز بعد او مصلوب شد.

موضوع عشاء ربانی در اناجیل آمده است (متی ۲۶: ۲۶-۲۹ ، مرقس ۱۴ : ۱۷-۲۵ ، لوقا ۲۲: ۷-۲۲ و یوحنا ۱۳ : ۲۱-۳۰). پولس رسول در مورد عشاء ربانی در ۱ قرنتیان ۱۱: ۲۳-۲۹ نوشته است. پولس عبارتی گفته است که در اناجیل نوشته نشده است: "پس هر که بطور ناشایسته نان را بخورد و پیاله خداوند را بنوشد مجرم بدن و خون خداوند خواهد بود. اما هر شخص خود را امتحان کند و بدینطور از آن نان بخورد و از آن پیاله بنوشد. زیرا هر که می خورد و می نوشد فتوای خود را می خورد و می نوشد اگر بدن خداوند را تمییز نمیکند" (1 قرنتیان ۱۱: ۲۷-۲۹). ممکن است ما بپرسیم منظور از "بطور ناشایسته" در نان و پیاله شریک شدن یعنی چه. ممکن است معنی آن این باشد که معنی واقعی نان و پیاله از بین برود و بهای سنگینی که نجات دهنده ما برای نجات ما پرداخت فراموش شود. و یا ممکن است معنی آن این باشد که مراسم مراسمی مرده و تشریفاتی بشود و یا اشخاص با گناه اعتراف نشده به شام خداوند نزدیک شوند. برای انجام دستور عمل پولس، قبل از اینکه نان بخوریم و از پیاله بنوشیم، باید خودمان را تفتیش کنیم.

عبارت دیگری که پولس گفت و در اناجیل نیست این است که "زیرا هر گاه این نان را بخورید و این پیاله را بنوشید موت خداوند را ظاهر می نمایید تا هنگامیکه باز آید" (1 قرنتیان ۱۱ : ۲۶). این به دوران انجام مراسم زمان مشخصی می دهد – تا بازگشت خداوند. از این عبارات مختصر یاد می گیریم که چطور عیسی دو عنصر ضعیف را بعنوان سمبل بدن و خونش انتخاب کرد و از آنها بعنوان نشانه ای از مرگش استفاده کرد. این نشانه یک مرمر کنده کاری شده و یا قالب برنجی نبود، بلکه نان بود و شراب.

او اعلام کرد که نان سمبل بدن اوست که شکسته می شود. استخوان شکسته ای در کار نبود، اما بدن او آنقدر شکنجه شده بود که بسختی قابل تشخیص بود (مزمور ۲۲ : ۱۲-۱۷، اشعیاء ۵۳ : ۴-۷). شراب سمبل خون اوست، نشانه مرگ وحشتناکی که باید بزودی تجربه می کرد. او، پسر کامل خدا، نبوت های بیشماری را که در عهد عتیق درباره نجات دهنده پیشگویی شده بود تکمیل کرد (پیدایش ۳ : ۱۵، مزمور ۲۲ ، اشعیاء ۵۳). وقتی او گفت، "این را بیادگاری من انجام دهید،" منظورش این بود که این رسم باید در آینده هم ادامه پیدا کند. بعلاوه منظورش این بود که عید فصح، که باید یک بره قربانی می شد و سمبل قربانی شدن بره خدا بود که گناه جهان را بر می دارد، در شام خداوند تکمیل شد. عهد جدید جای عهد عتیق را گرفت وقتیکه مسیح، بره عید فصح (۱ قرنتیان ۵ :۷)، قربانی شد (عبرانیان ۸: ۸-۱۳). دیگر به مراسم قربانی احتیاجی نبود (عبرانیان ۹: ۲۵-۲۸). شام خداوند/عشاء ربانی مسیحیان یک یادآوریست از آنچه مسیح برای ما انجام داد و جشن ایست برای آنچه ما در نتیجه قربانی او دریافت می کنیم.

چگونه مسیحی شویم؟

انجیل به معنای خبر خوش” است. در واقع بهترین خبری است که میتوانید بشنوید.

كلام خداوند میفرماید، ” اگر به زبان خود عیسی خداوند را اعتراف کنی و در دل خود ایمان آوری که خدا او را از مردگان برخیزانید، نجات” خواهی یافت. چونکه به دل ایمان آورده میشود برای عدالت و به زبان اعتراف میشود بجهت نجات. (رومیان ۹-۱۰)

بهترین راه برای اجرای این واقعیات، ” دعا ” کردن است. همانطور که پولس نوشته است:” زیرا هرکه نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت. (رومیان ۱۰-۱۳)

قلب خود را با فروتنی واقعی به خدا تقدیم کنید، زیرا ” قربانی های خدا روح شکسته است. خدایا دل شکسته و کوبیده را خوار نخواهی شمرد.”

اگر براستی می خواهید به خانواده خداوند عیسی مسیح بپیوندید با فروتنی چنین دعا کنید:

† خدایا اعتراف میکنم که بیشتر عمرم را برای خودم زندگی کردم. حتی در بهترین لحظات زندگیم نیز به تو اندک توجه کردم و تو را جلال دادم. بسیار دفعات گناه کردم، بیشتر از آنچه که بتوانم بشمارم، و برای رهایی از مرگ ابدی که بخاطر گناهانم لایق آنم هیچ راهی ندارم. از تو بسیار ممنونم که آنقدر مرا دوست داشتی که عیسی، پسر یگانه ات را فرستادی تا بخاطر گناهان من روی صلیب بمیرد. کسی که باید روی صلیب میمرد، من بودم و او جای مرا گرفت تا من بتوانم مجاناً بخشیده شوم. لطفاً گناهان مرا ببخش ای پدر. دیگر نمیخواهم زندگی خود محوری داشته باشم. باقی روزهای زندگی ام را میخواهم برای خداوند عیسی مسیح زیست کنم. حضور روح القدس تو را بر زندگی ام میخواهم. آمین

اگر این دعا را انجام دادید، این وعده ایست که از کتابمقدس میتوانید همواره بخاطر نگاه دارید:

اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او امین و عادل است تا گناهان ما را بیامرزد و ما را از هر ناراستی پاک سازد.”

 

 نجات در مسیحیت 

احتمالا اگر کتابی خوانده باشید و یا به کلیسا رفته باشید این عبارت را زیاد شنیده اید . نجات موضوع مهمی در مسحیت است . کتاب مقدس از ابتدا وعده خدا را برای نجات بشر به  انسانها می دهد  . اما منظور از نجات چیست ؟ نجات از چه چیزی ؟ و یا اینکه چه کسانی باید نجات دریافت کنند ! ؟ چرا باید نجات را دریافت کنیم ؟ شاید کلمه دیگر نجات رستگاری باشد ! چون عده ای زیادی به دنبال این هستن که میخواهند رستگار بشوند . رستگاری یعنی مقدس بودن و یا پاک شدن .پس هر کسی در هر دینی که هست سعی بر این دارد که پاک و مقدس بشود و در نهایت رستگار شود و یا نجات پیدا کند . ! عده ای با دعا و پرهیزکاری سعی بر این دارند که نجات را دریافت کنند . اما جالب اینجاست که کتاب مقدس به ما میگویید که رستگاری و یا نجات با هیچ کدام از اینها بدست نمی ایید ! در کتاب مقدس افسسیان فصل 2 ایه 8 این را به ما میگویید که : (بنابراين، در اثر بخشش رايگان و مهربانی خدا و توسط ايمانتان به مسيح است كه نجات يافته‌ايد؛ و اين كار شما نيست، بلكه هديهٔ خداست. 9نجات نتيجهٔ اعمال خوب ما نيست، از این رو هيچكس نمی‌تواند به خود ببالد. 10اين خداست كه ما را از نو آفريده و اين زندگی جديد را از في) . پس در این ایه یاد میگیریم که به سعی و تلاش ما نیست بلکه بواسطه فیض و محبت خدا و بواسطه ایمان به عیسی مسیح است . خداودند یک هدیه بواسطه ایمان به عیسی مسیح به ما میدهد و ان نجات و زندگی جاویدان و حیات ابدی است ! تا انجا که میدانیم بیشتر مردم سعی میکنند با انجام کارهای دینی و مذهبی و یا شریعت رستگار و یا نجات را دریافت کنند ! اما وقتی کتاب مقدس را میخوانیم به ما میگویید که مشکل در جایی دیگر است ! مشکل از انجام مراسم نیست ! کتاب مقدس مشکل انسان را گناه می داند . کتاب مقدس میگویید که با این گناه در قلب انسان هیچ کدام از این راهها یعنی چه پرهیزکاری و چه عبادت و نه خدمت هیچ کدام از این کارها نمی توانند انسان را رستگار و یا نجات را به دنبال داشته باشد . اما شاید بگویید من نه دوزدی کردم و نه کردم و نه ادم کشتم و تاره کار خوب هم انجام میدهم ! یا باز هم گناه کار هستم ؟ بله باز هم گناه کار هستید ! نباید فراموش کنیم که اینها میوهای گناه هستند ! و همچنین در کتاب مقدس در رومیان فصل 3 ایه 23 میخوانیم که : ( زيرا همه گناه كرده‌اند و هيچكس به آن كمال مطلوب و پرجلالی كه خدا انتظار دارد، نرسيده است. 24اما اكنون اگر به عيسی مسيح ايمان آوريم، خدا ما را كاملاً «بی‌گناه» به حساب می‌آورد، چون عيسی مسيح به لطف خود به طور رايگان گناهان ما را برداشته است). کتاب مقدس تعریف دیگری از گناه دارد . گناه یعنی مطابق میل خدا زندگی نکردن – گناه یعنی دور از خدا زندگی کردن . و خوب کسی که مطابق میل و خواست خدا زندگی نمی کنند یعنی در گناه است . همچنین در کتاب مقدس در اول یوحنا فصل 1 ایه 10 میخوانیم که : ( اگر ادعا كنيم كه گناهی از ما سر نزده است، دروغ می‌گوييم و خدا را نيز دروغگو می‌شماريم، زيرا خدا می‌فرمايد كه ما گناهكاريم). اما وقتی کتاب مقدس را میخوانیم کتاب مقدس راه حلی به ما میدهد که در اول یوحنا فصل 1 ایه 9 ان را میخوانیم : ( اما اگر گناهان خود را به او اعتراف نماييم، می‌توانيم اطمينان داشته باشيم كه او ما را می‌بخشد و از هر ناراستی پاک می‌سازد. اين كار خدا كاملاً منصفانه و درست است، زيرا عيسی مسيح برای شستن و پاک كردن گناهان ما، جان خود را فدا كرده است). و همچنین در کتاب یعقوب فصل 2 ایه 10 میخوانیم که : ( كسی كه همهٔ احكام خدا را مو به مو اجرا كند، ولی در يک امر كوچک مرتكب اشتباه شود، به اندازهٔ كسی مقصر است كه همهٔ احكام خدا را زير پا گذاشته است. 11زيرا همان خدايی كه گفت: « نكنيد»، اين را نيز گفت كه «قتل نكنيد». پس اگر نكنيد، اما مرتكب قتل شويد، به هرحال از حکم خدا سر پیچی کرده ایید و در برابر او مقصر میباشید. ) . شاید شما شخص مومنی باشید اما ایا توانسته اید که همه شریعت را به طور کامل انجام بدهید و یا انجام داده اید ؟ جواب نه است !! و همچنین در کتاب مقدس رومیان فصل 3 ایه 20 میخوانیم که : ( پس ملاحظه می‌كنيد كه با اجرای شريعت، كسی هرگز نمی‌تواند رضايت خدا را حاصل كند. در واقع هر چه بيشتر شريعت را بدانيم، بيشتر پی می‌بريم كه آن را زير پا گذارده‌ايم. شريعت فقط چشمان ما را باز می‌كند تا گناهان خود را ببينيم) .پس شریعت به ما میگویید که ما گناه کار هستیم اما دارویی به ما نمی دهد ! اما شاید از خودتان بپرسید که الان    نمی توانیم با انجام کارهای دینی و مذهبی رضایت و خوشنودی خدا را بدست بیاوریم پس چاره چه چیزی است ! ؟ اینجاست که خبر خوش انجیل است ! کتاب مقدس به ما میگویید که شما گناه کار هستید اما راه نجات و زندگی جاویدان و حیات ابدی را برای ما اماده کرده توسط عیسی مسیح تا ما رستگار بشویم و نجات و زندگی جاویدان را داشته باشیم . و از گناهانتان پاک شوید ! در کتاب مقدس رومیان فصل 7 ایه 7 میخوانیم که پولس رسول میگویید که : ( 7پس آيا منظور اينست كه شريعت بد است؟ هرگز! شريعت بد نيست، اما همين شريعت بود كه بدی و گناهان مرا به من نشان داد) . و همچنین در غلاصیان فصل 2 ایه 19 میخوانیم که : (زيرا من با مطالعهٔ تورات بود كه پی بردم با حفظ شريعت و دستورهای مذهبی هرگز مقبول خدا نخواهم شد، و فقط با ايمان به مسيح است كه می‌توانم در حضور خدا بی‌گناه محسوب شوم). و همچنین در کتاب مقدس غلاصیان فصل 2 ایه 21 میخوانیم که : ( زيرا اگر نجات از راه اجرای شريعت و دستورهای مذهبی حاصل می‌شد، ديگر ضرورتی نداشت كه مسيح جانش را برای ما فدا كند). عیسی مسیح در کتاب مقدس انجیل متی فصل 10 ایه 32 میخوانیم که : ( اگر كسی نزد مردم اعتراف كند كه به من ايمان دارد، من نيز از او نزد پدر آسمانی خود تعريف خواهم نمود. 33ولی اگر كسی پيش مردم مرا رد كند، من هم نزد پدر آسمانی خود، او را رد خواهم نمود).

و همچنین عیسی مسیح در انجیل متی فصل 9 ایه 13 می گویید که : ( رسالت من در اين دنيا اين است كه گناهكاران را به سوی خدا بازگردانم، نه آنانی را كه گمان می‌كنند عادل و مقدسند). باید باز بگوییم که انجیل یعنی خبر خوش و خبر خوش این است که ان اطاعت کاملی که خدا بری رعایت شریعت از ما انتظار داشت توسط عیسی مسیح حاصل شده است . در واقع عیسی مسیح به طور کامل شریعت را انجام داد . اوست که فقط می تواند نجات دهنده ما باشد . پس اگر ما به قلب ایمان بیاوریم و به زبان اعتراف کنیم که او خداوند و ناجی ماست .او کسی است که اگر به او ایمان بیاوریم نجات و زندگی جاویدان و حیات ابدی به ما میدهد . میتوانیم نجات را دریافت کنیم . عیسی مسیح در انجیل مرقس فصل 16 ایه 16 میگویید که : ( 16كسانی كه ايمان بياورند و غسل تعميد بگيرند، نجات می‌يابند، اما كسانی كه ايمان نياورند، داوری خواهند شد). در کتاب مقدس رومیان فصل 5 ایه 19 میخوانیم که : ( 19آدم باعث شد كه عدهٔ زيادی گناهكار شوند، اما مسيح باعث شد كه خدا بسياری را «بی‌گناه» به حساب آورد، زيرا از خدا اطاعت كرد و بر روی صليب كشته شد) . و همچنین در کتاب مقدس در رومیان فصل 4 ایه 25 میخوانیم که : ( عيسی مسيح به خاطر گناهان ما تسليم مرگ گرديد و دوباره زنده شد تا ما در پيشگاه خدا «بی‌گناه» به حساب آييم). در کتاب مقدس رومیان فصل 8 ایه 3 میخوانیم که : 

(در واقع، ما با دانستن احكام مذهبی از چنگال گناه نجات پيدا نكرديم، زيرا قادر به رعايت آنها نيستيم. به همين علت خدا طرح ديگری برای نجات ما تهيه ديد. او فرزند خود عيسی مسيح را در بدنی مانند بدن انسانی ما به اين جهان فرستاد، با اين تفاوت كه بدن او مثل بدن ما تحت سلطهٔ گناه نبود. او آمد و جانش را در راه آمرزش گناهان ما قربانی كرد، تا ما را نيز از سلطهٔ گناه آزاد سازد. 4پس حال، قادريم احكام و دستورات خدا را اطاعت كنيم، زيرا عنان زندگی ما در دست روح خداست نه در دست طبيعت كهنه و گناه‌آلود ما.) . و همچنین در کتاب مقدس رومیان فصل 5 ایه 8 میخوانیم که : ( اما ببينيد خدا چقدر ما را دوست داشت كه با وجود اينكه گناهكار بوديم، مسيح را فرستاد تا در راه ما فدا شود. 9اگر آن زمان كه گناهكار بوديم، مسيح با ريختن خون خود اين فداكاری را در حق ما كرد، حالا كه خدا ما را بی‌گناه به حساب آورده، چه كارهای بزرگتری برای ما انجام خواهد داد ) . و حالا با دانستن تمام این حقایق ما باید تصمیم خودمان را بگیریم که ایا دوست داریم بواسطه ایمان به عیسی مسیح نجات و زندگی جاویدان و حیات ابدی را داشته باشیم و یا نه !!! 

وقتی که عیسی در یوحنا فصل 1 آیه 29 و یوحنا فصل 1 آیه 36، برۀ ی خداوند خوانده می شود، به معنی قربانی کامل و نهایی برای گناه می باشد. به منظور درک کردن اینکه مسیح که بود و چه کرد، ما باید از عهد عتیق آغاز کنیم، که در بر دارنده پیشگویی ها در مورد آمدن مسیح به عنوان یک قربانی گناه” است (اشعیا فصل 53 آیه 10). در حقیقت، سیستم قربانی در عهد قدیم، مقدمه ای برای ظهور عیسی مسیح بوده است. مسیح قربانی بی نقصی است که خداوند برای پرداخت بهای گناهان بشر فراهم آورد (رومیان فصل 8 آیه 3 ؛ عبرانیان فصل 10).

قربانی کردن برۀ، نقش بسیار مهمی در زندگی دینی یهودیان و سیستم قربانی داشت. وقتی یحیی به عیسی مسیح به عنوان ” برۀ خدا که گناه جهان را بر می دارد” (یوحنا فصل 1 آیه 29 ) اشاره کرد، یهودیانی که این را شنیدند، احتمالا فورا به فکر یکی‌ از چندین قربانی مهم افتاده اند. چون عید فصح بسیار نزدیک بود، اولین فکر احتمالا درباره برۀ قربانی عید فصح بوده است. جشن عید فصح یکی از تعطیلات اصلی یهودیان و جشنی به یاد نجات بنی اسرائیل توسط خدا از اسارت مصریان بود. در واقع، ذبح کردن برۀ فصح و مالیدن خون آن به چهارچوب درها (خروج فصل 12 آیه های 11 تا 13)، تصویری زیبا از کار عیسی مسیح بر روی صلیب برای پرداخت بهای گناهان است. انسان هایی که او برایشان جان خود را فدا کرد، تحت پوشش خون او هستند و به واسطه خون اوست که ما در برابر فرشته مرگ (معنوی) محافظت می کند.

علاوه بر قربانی بره، قربانی مهم روزانه دیگری نیز بود که باید به معبد در اورشلیم تقدیم می شد. هر روز صبح و عصر، یک بره در معبد برای گناهان مردم قربانی میشد (خروج فصل 29 آیه های 38 تا 42). این قربانی های روزانه، مثل بقیه ی قربانی ها، نظر مردم را به سمت قربانی کامل و نهایی که همان عیسی مسیح بر روی صلیب بود، می کشاند. در واقع، زمان مرگ عیسی مسیح بر روی صلیب با ذبح قربانی نوبت عصر، همزمان بود. یهودیان در آن زمان همچنین می بایست با انبیاء عهد قدیم، ارمیا و اشعیا آشنا می بودند، که پیشگویی آمدن کسی که را که مانند یک برۀ او را به کشتارگاه بردند” (ارمیا فصل 11 آیه 19، اشعیا فصل 53 آیه 7) کرده بودند. وکسی که رنج و فداکاری او، رستگاری را برای اسراییل به ارمغان می آورد. البته، آن شخص هیچ کس دیگری غیر از عیسی مسیح، برۀ ی خدا” نبود.

در حالی که امروزه ایده ی سیستم قربانی کردن ممکن است به نظر ما عجیب برسد، اما پرداخت و یا جبران هنوز هم برای ما به راحتی قابل درک است. ما می دانیم که جزای گناه، مرگ است (رومیان فصل 6 آیه 23) و اینکه گناه ما را از خدا جدا می سازد. ما همچنین می دانیم کتاب مقدس به ما می آموزد که ما همه گناهکاریم و هیچ یک از ما در برابر خدا به آن کمال مطلوب مورد انتظار خدا نرسیده است(رومیان فصل 3 آیه 23) . به علت گناه، ما از خدا جدا شده ایم، و از نظر او گناه کاریم. بنابراین، تنها امیدی که می توانیم داشته باشیم این است که خداوند راهی را برای آشتی ما با خودش فراهم کند، و این کاری است که او در فرستادن پسرش عیسی مسیح برای جان دادن بر روی صلیب انجام داد. مسیح برای پرداخت تاوان گناه و برای پرداخت جریمه گناهان همه کسانی که به او اعتقاد دارند جان داد.

از طریق مرگ او بر روی صلیب به عنوان قربانی کامل خدا برای گناه و قیام او پس از سه روز است که ما، اگر به او ایمان بیاوریم، می توانیم زندگی ابدی داشته باشیم. این واقعیت که خود خدا قربانی فراهم کرده است که تاوان گناهان ما توسط آن قربانی بطور کامل پرداخت شود، بخشی از مژده با شکوه انجیل است که به وضوح در اول پطرس فصل 1 آیه های 18 تا 21اعلام شده است: خدا برای نجات شما بهايی پرداخت، تا شما را از قيد روش پوچ و باطل زندگی كه از اجداد خود به ارث برده بوديد، آزاد سازد؛ بهايی كه خدا برای آزادی از اين اسارت پرداخت، طلا و نقره نبود، بلكه خون گرانبهای مسيح بود كه همچون برۀ‌ای بی‌گناه و بی‌عيب قربانی شد. برای اين منظور، خدا او را پيش از آفرينش جهان تعيين كرد، اما در اين زمانهای آخر او را به جهان فرستاد تا شما را رستگار سازد. توسط اوست كه شما به خدا ايمان آورده‌ايد، به خدايی كه مسيح را پس از مرگ زنده ساخت و او را سرافراز گردانيد؛ و اكنون، ايمان و اميد شما برخداست”.

 

۱در آغاز کلام بود و کلام با خدا بود و کلام، خدا بود؛۲همان در آغاز با خدا بود.۳همه‌چیز به‌واسطۀ او پدید آمد، و از هرآنچه پدید آمد، هیچ‌چیز بدون او پدیدار نگشت.

۴در او حیات بود و آن حیات، نور آدمیان بود.۵این نور در تاریکی می‌درخشد و تاریکی آن را درنیافته است.

۶مردی آمد که از جانب خدا فرستاده شده بود؛ نامش یحیی بود.۷او برای شهادت دادن آمد، شهادت بر آن نور، تا همه به‌واسطۀ او ایمان آورند.۸او خودْ آن نور نبود، بلکه آمد تا بر آن نور شهادت دهد.۹آن نور حقیقی که بر هر انسانی روشنایی می‌افکَنَد براستی به جهان می‌آمد.

۱۰او در جهان بود، و جهان به‌واسطۀ او پدید آمد؛ امّا جهان او را نشناخت.۱۱به مُلک خویش آمد، ولی قومِ خودش او را نپذیرفتند.۱۲امّا به همۀ کسانی که او را پذیرفتند، این حق را داد که فرزندان خدا شوند، یعنی به هر‌کس که به نام او ایمان آورد؛۱۳آنان که نه با زادنی بشری، نه از خواهشِ تن و نه از خواستۀ یک مرد، بلکه از خدا زاده شدند.

۱۴و کلام، انسان خاکی شد و در میان ما مسکن گزید. و ما بر جلال او نگریستیم، جلالی درخور آن پسر یگانه که از جانب پدر آمد، پر از فیض و راستی.۱۵یحیی بر او شهادت می‌داد و ندا می‌کرد که «این است کسی که درباره‌اش گفتم: ”آن که پس از من می‌آید بر من برتری یافته، زیرا پیش از من وجود داشته است.»۱۶از پُری او ما همه بهره‌مند شدیم، فیض از پی فیض.۱۷زیرا شریعت به‌واسطۀ موسی داده شد، و فیض و راستی به‌واسطۀ عیسی مسیح آمد.۱۸هیچ‌کس هرگز خدا را ندیده است. امّا آن خدای یگانه که در بَرِ پدر است، همان او را شناسانید.

بازداشت ۱۱ تن از نوکیشان مسیحی هنگام عبادت در کلیسای خانگی در اصفهان ‫#‏بگونه‬ :روز جمعه بیست و دوم مرداد، یازده تن از اعضای یک کلیسای خانگی در اصفهان توسط ماموران امنیتی بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شدند. از سرنوشت و محل نگهداری بازداشت شدگان خبری در دست نیست. به گزارش فعالان حقوق بشر در ایران، محمد الیاسی، محسن خوبیاری، ادموند(خاچاطوریان)، محمد ملک خطایی، سمانه شهبازی فر، آرش قدسی، فاطمه امینی، مریم ذنوبی، امین آهنین، حامد سپیدکار، به همراه یک تن

فرهاد سبکروح، کشيش و سه تن از اعضای کليسای جماعت ربانی اهواز که پيشتر از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به حبس محکوم شده بودند با تاييد اين حکم در دادگاه تجديد نظر، برای گذراندن دوران محکوميت به زندان فرا خوانده شدند. سایت «محبت نيوز» که اخبار مربوط به مسیحیان را گزارش می دهد، اسامی محکومان را "فرهاد سبکروح"، همسر او "شهناز جيزان" و دو تن ديگر از اعضای کليسای اهواز بنام‌های "ناصر ضامن دزفولی" و "داود عليجانی" اعلام کرده که در دادگاه بدوی هريک به يک‌ سال حبس